De Franse stem- en geluidskunstenaar met Turks-joodse roots Ghédalia Tazartès (°1947, Parijs) is een muzikale nomade. Op fantastische lp’s als ‘Diasporas’ (1979), ‘Tazartès’ Transports’ (1980) en ‘Une Éclipse Totale De Soleil’ (1984) ontbindt deze autodidact zijn innerlijke duivels door stem, kleine percussie, primitieve elektronica, bandopnames en omgevingsgeluid op een volstrekt unieke manier te combineren tot wat hij zelf omschrijft als ‘impromuz’. Het zal echter duren tot het schitterende Italiaanse label ‘Alga Marghen’ eind jaren negentig de heruitgave van ‘Tazartès’ Transports’ en ‘Une Éclipse Totale De Soleil’ op de markt brengt dat de etnisch geïnspireerde zang, verbeeldingrijke elektronica, emotionele psalmen en shamanistische hymnes van ‘Tazartès’ aan een groter publiek worden voorgesteld.
Pas in 2004 wordt de lokroep van het podium te sterk voor de teruggetrokken Ghédalia Tazartès. Zijn eerste concerten doet hij nog samen met andere muzikanten als ‘Les Reines d’Angleterre’, ‘David Fenech’ & ‘Jac Berrocal’, ‘Norscq & Black Sifichi’ en ‘Nicolas Lelièvre’. Hij herwint echter al snel het vertrouwen om - zij het sporadisch - terug solo aan de slag te gaan, soms bijgestaan door zijn piepjonge zoon. Anno 2011 blijven concerten van Ghédalia Tazartès dus momenten om te koesteren. De sublieme nieuwe release ‘Ante-Mortem’ (Hinterzimmer, okt 2010) is dan ook meer dan een goede reden om deze bezielde muzikale nomade voor heel even onderdak te bieden.
julietippex.com/blog/roster/ghedalia-tazartes
IGNATZ
Wat ontstond als eenzaam gefrunnik op een Hasseltse slaapkamer, kwam tot vervolmaking in de Brusselse hoofdstad en nam een vlucht richting de rest van de wereld na de eerste ‘Ignatz’-release voor het ‘Kraak’-label in 2005. ‘Ignatz II’ en ‘Ignatz III’ volgden op het zelfde label en bevestigden dat deze noisy bluesnik een meer dan gevoelige snaar weet te raken bij een internationaal publiek. In 2010 vervolledigde Kraak het Ignatz-Oeuvre met ‘Selected Songs From Cassettes 2005 -2009’, een eigenzinnige selectie ruwe parels uit tapereleases voor ‘Bennifer Editions’, ‘Goaty Tapes’, ‘Scumbag Relations’, ‘Imvated’, ‘Dreamtime Taped Sounds’ en ‘New Age Tapes’. En nu is er ‘I Hate This City’ een gloednieuwe release en eersteling voor ‘Conspiracy’ die Ignatz opnieuw naar het podium van kunstencentrum BELGIE loodst.
In 2006 lost Ignatz de hooggespannen verwachtingen al ruimschoots in met een beklijvende set tijdens het kraakfestival in kunstencentrum BELGIE. Tijdens een dubbelbill met Richard Bishop in 2009 scherpte hij zijn hersensmeltende retrofuturistische bluesfolk nog wat aan om in 2010, tijdens het ‘Graag Traag Festival’, uit te pakken met - en we wikken onze woorden - een heuse AOR supergroep ‘The Beautiful Band’ waarvan u ongetwijfeld in de nabije toekomst meer zal horen. Maar eerst stelt Ignatz u, niet zonder enige trots, ‘I Hate This City’ voor.
www.ignatz.be
HYPE WILLIAMS
Veel weten we niet van het mysterieuze Engelse duo Hype Williams. Op zijn minst kunnen we stellen dat Roy Blunt (aka Roy Nnawuchi) en Inga Copeland (die misschien ook wel onder de naam Karen Glass door het leven gaat) een avontuurlijke muzikaal pad bewandelen dat hen vlotjes van obscure, lofi en dubby half pop naar postindustriële funk van ‘23 Skidoo’, vroege ‘Cabaret Voltaire’ of schurende regressieve psychedelica a la ‘Skaters’ brengt. De missing link tussen 'Ariel Pink' en 'Aphex Twin' wordt wel eens beweerd. Inmiddels is de schitterende lp ‘Find Out What Happens When People Stop Being Polite, And Start Gettin’ Reel’ een feit - check zeker de cover van Sadés ‘Sweetest Taboo’ - en heeft de internationale pers een vette kluif aan deze tegelijk primitief, gesofistikeerd, futuristisch en retro klinkende boegbeelden van de immer muterende underground.
www.destijlrecs.com/hype.html
Bekijk HIER de aankondiging van de concerten op KWADRATUUR.BE
Beluister HIER 'Warlord' uit het album One Nation (Hype Williams)
Lees HIER het volledige concertverslag op KWADRATUUR.BE
Bekijk HIER de foto's van huisfotograaf Ronny Wertelaers
