De Limburgse beeldend kunstenaar Frans Van Roy exposeerde een eerste keer met 'Angst en Verlangen' in het Nederlandse Nuenen in 1991. De onderwerpen 'angst' en 'verlangen' werden expressief en krachtig uitgedrukt. Beladen werken, geïnspireerd door Goya, die de angst voor agressie en dood naar voor brachten werden mooi gecompenseerd met werken waarbij de ervaring, gepuurd uit een landschap, op een verlangen naar het zuivere duidden. Deze thematiek en benadering zijn nog steeds prominente gegevens voor Van Roy. De werken die ontstaan zijn in de afgelopen jaren dragen de sporen verder van het onderzoek dat zich sinds begin de jaren negentig opdringt. 'Angst en Verlangen II' is dan ook een logische verderzetting van een creatieve en sterk emotionele zoektocht van een kunstenaar die de schilderkunst in al zijn complexiteit steeds weer in vraag stelt.

Frans Van Roy studeerde half de jaren tachtig aan de kunstacademie van Neerpelt waar hij zich specialiseerde in de schilder- en tekenkunst. Al tijdens deze studies exposeerde hij op regelmatige basis. Van het CC Lommel over de 'Kiezen voor Kunst'-projecten in Leopoldsburg en Beringen, waar hij telkens eervolle vermeldingen voor zijn werk kreeg, tot tentoonstellingen in het Atelier d'Amis te Bocholt. Na zijn studies hedendaagse kunstgeschiedenis in Hasselt is het de eerder vermelde 'Angst en Verlangen' tentoonstelling in Galerie 88 te Nuenen (Nederland) die Van Roy op een duidelijk spoor richting toekomst zet. Een reflectie van Van Roy's bevindingen van de afgelopen jaren krijgen we nu te zien in de selectie die werd gemaakt voor 'Angst en Verlangen II'.