Scenario: Guillermo Arriaga
Cast: Laurent Lucas , Jackie Berroyer , Philippe Nahon , Jean-Luc Couchard , Gigi Coursigni , Philippe Grand Henry , Brigitte Lahaye

(B / 2005 / 90' / 35 mm)
In 'Calvaire' volgen we de charmezanger Marc Stevens (Laurent Lucas is ideaal gecast als -dixit regisseur Fabrice Du Welz- een ‘aseksuele Kuifje’) op een macabere calvarietocht door de Ardennen. De bizarre beproeving die hij daar dient te ondergaan is niets minder dan ontregelend, grotesk én gedurfd. Het met onrustwekkende nevels doortrokken bos voorspelt... onheil. Stevens, op de terugweg van een optreden, krijgt autopech. Uit de dichte mist duikt Boris (Jean-Luc Couchard) op, een vreemde snuiter die hem naar een afgelegen herberg leidt. De zonderlinge herbergier Bartel (Jackie Berroyer) ontvangt Stevens met open armen. Hij is immers Bartels eerste en enige gast in jaren...

Het gitzwarte enthousiasme waarmee de Belgische regisseur Fabrice Du Welz het verhaal vervolgens laat ontsporen, zou je typisch Belgisch kunnen noemen: denk bv. aan de heerlijk gestoorde waanzin van Belvaux en Bronzels ’C’est Arrivé Près de Chez Vous’ uit 1992. Ook Du Welz stopt niet bij één of twee shock-scènes maar doet gewoon door en pakt uit met de ene macabere vondst na de andere en giet ze in onwaarschijnlijk mooie, om niet te zeggen poëtische beelden. ‘The Texas Chainsaw Massacre’ (Tobe Hooper, 1974) en ‘Deliverance’ (John Boorman, 1972) zijn belangrijk inspiratiebronnen voor Fabrice Du Welz. Opvallend is echter -en dit siert hem in héél hoge mate- de bepalende invloed van de art-films van regisseurs als Tarkovsky, Wong Kar-wai en André Delvaux. En dat mérk je: het merendeel van de scènes in ’Calvaire’ is van een opmerkelijk zinnelijke, Tarkovsky-achtige schoonheid, en kijkers met een geoefend oog zullen in de lijdensweg van de protagonist Stevens zelfs enkele Christus-motieven kunnen ontwaren.