Borduurwerktheater: Marijs Boulogne
Beeld video spel: Julia Clever
techniek: Jeroen Taes
assistentie/figuratie: Jan Philips
hemelhuis: Paulti, Wilfrieda Stroobants e.a.
verloskundige: Lotte van den Berg
vroedvrouw: Marianne Van Kerkhoven
stagiaire: Annelore De donder
Productie: Buelens Paulina vzw
met dank aan Bart, Manah, Vicky Vermoezen, Valentine Kempynck, Benjamin Verdonck, Geert Opsomer, Sarah De Bosschere, Wilfrieda Stroobants, Pamela Denley en Mariette Dehaes

gesponsord door STORZ ENDOSCOPE.
Met steun van kaaitheater Kc STUK, Time festival 2005, Kc nOna, stad in vrouwenhanden, Beurschouwburg, Vooruit, Huis aan de Werf en de Vlaamse gemeenschap


Een forensisch experte, gehuld in een oubollig kleedje en witte kousjes, zit aan een tafel. Ze is een toonbeeld van naïeve onschuld. In haar armen draagt ze een baby in een kanten omslagdoek. Als toeschouwer verwacht je nu een stuk over meisjesfantasieën of jonge moeders... tot ze bijna terloops en vriendelijk meedeelt dat de baby dood is. De baby, die de naam ‘Pas’ meekreeg, is in feite een pop die ontstond uit een puzzel van anatomisch verantwoord haakwerk, borduursel en zoutdeeg. De vrouw behandelt de pop alsof het een levend wezen betrof, en het houdt niet op bij de buitenkant alleen. Zo gaat ze samen met haar assistenten over tot een autopsie en een endoscopie van gehaakte darmpjes en longen. De tocht door het poppenlijk ontaardt op een bizarre manier in een tocht door de hersenkronkels van de moeder.

De uit Hasselt afkomstige Marijs Boulogne is geen onbekende in Kunstencentrum BELGIE. Buelens Paulina, het theatergezelschap dat ze samen met Manah Depauw oprichtte, speelde er in 2003 het afstudeerproject ‘Endless Medication’(geselecteerd voor het Theaterfestival en het KunstenFESTIVALdesArts). Ze studeerde af als regisseur aan het RITS in Brussel en volgde een master nieuwe media en interdisciplinair werk. In die periode sterft ook het grote voorbeeld van Marijs Boulogne, de oude handwerkster Pam. Van haar ‘erfde’ ze een grote hoop wol. Met ongeveer duizend verschillende kleuren ging ze er mee aan de slag. De artieste haakte en borduurde in het wilde weg. Ze borduurde een baby die gedurende tien maanden evolueerde van de bevruchting naar de dood en daarna. Haar borduurproject werd een installatie / voorstelling. Vormelijk fluctueerde het project vol improvisaties, tussen wetenschappelijke presentaties, videoprojecties, muziek en theater. Marijs Boulogne integreert borduurwerk, performance, conceptuele kunst en theater in een verhaal dat gelaagd én beladen is. ‘Excavations’ is een voorstelling over de angst voor de dood, maar ook een wonderlijke poging tot afscheid.