Starfield Season en Willo the Wisp debuteren met een split-release voor het Hasseltse Labelman dat zich met releases van o.a. Orange Black, Vandal X en Geschmakverstärker internationaal weet te profileren. Beide bands leveren elk drie instrumentale sfeersongs die de obligate Mogwai, June of 44 en zelfs Sonic Youth en Motorpsycho invloeden handig weten om te buigen naar een eigen muzikaal universum. Al te vlug geklasseerd in het postrock vakje kleuren Starfield Season en Willo the Wisp echter gretig buiten de genregrenzen. Het resultaat heet eenvoudigweg Starfield Season/Willo the Wisp en wordt officieel voorgesteld tijdens deze concertavond aangevuld met dj-sets van enkele bandleden, kortfilms en sfeervolle beelden.

Starfield Season:
Kim Briers: gitaar, synths, sampler
Dimitri Camberlin: gitaar
Jasper Vanacken: bas
Patrick Calvelo: drum

Via het gesmaakte concert in kunstencentrum BELGIE (2001) en de Limbomania (winnaar 2001) en Rock Rally finale (2002) naar het grote Pukkelpop podium (2003). Starfield Season weet zich meer dan behoorlijk te profileren zonder noemenswaardig platenwerk op het actief. De sterke live reputatie werd verder beloond met voorprogramma's van bands als Tristeza, Do Make Say Think en L'altra. Met een lichte maar belangrijke personeelswissel -drummer Bart Minne werd vervangen door Patrick Calvelo (Natilla, Willo the Wisp)- kreeg Starfield Season de nodige impuls om de sterk melodieuze, eclectische en vooral instrumentale songs een volledig eigen karakter mee te geven. Het beperkende postrock vakje wordt spontaan verruimd en Starfield Season is klaar voor een nieuwe stap. Een volwaardige cd release moet de start zijn van een nieuwe uitdaging. Kunstencentrum BELGIE biedt u alvast een blik op wat de toekomst moet brengen.

http://www.starfieldseason.com

Willo the Wisp:
Tom Sterkendries: gitaar
Wim Smets: gitaar, effecten, synths, sampler
Flip Claes: gitaar
Patrick Calvelo: drum, melodica, stem

Met een traditionele rockbezetting een verrassend geluid neerzetten, dat is de doelstelling van het nog jonge Willo the Wisp. Dromerige klanklandschappen, stevige gitaar injecties en voldoende auditieve weerhaakjes vormen de ingrediënten van hun avontuurlijke muziekwereld. Pedro the Lion, Karate en Mogwai mogen dan vroege voorbeelden zijn, het ontbreken van een basgitaar en een gezonde dosis creativiteit geven het geheel een hoogsteigen geluid. Overtuigen deed Willo the Wisp tot nog toe op diverse concertpodia in het gezelschap van Flipo Mancini en Starfield Season. Met deze splitrelease wordt het pad geëffend voor de nationale en internationale podia.

http://www.willothewisp.be