|                     
 
 
  
 |  
 
 
 
 Kiss The Anus of a Black Cat: 
                      Stef 'Irritant' Heeren doet met Kiss The Anus of a Black 
                      Cat internationaal een flinke duit in de zak van de nieuwe 
                      folk ondergrond. De 'te korte' maar gesmaakte doorgang op 
                      het Kraak-festival (kc BELGIE, 2005) en de eersteling 'If 
                      The Sky Falls, We Shall Catch Larks' voor het Kraak-label 
                      lieten ons al proeven van een reeks eigenzinnige maar sprekende 
                      songs. Een Europese najaarstournee met de Nieuw Zeelandse 
                      'Greg Malcolm' is in de maak maar eerst een volwaardige 
                      (in lengte) 'Kiss The Anus of a Black Cat'-set op het BELGIE-podium. 
                      http://www.kattengat.be/
 
 Josephine Foster: Niet alleen Sir Richard Bishop vergezelde Devendra Banhart 
                      op zijn Europese zomerexcursie, ook Josephine Foster deelde 
                      meermaals de podia. 'Born Heller' zo heet het subtiele singer-song 
                      writer-duo dat ze vormt met Jason Ajemian (Mandarin Movie, 
                      Triage) en bij de psychband 'The Supposed' springt haar 
                      stemvolume -ze studeerde ooit Opera- vlotjes boven het gitaar- 
                      en drumgeweld uit. Solo bracht Josephine Foster recent de 
                      schitterende verzameling folkparels 'Hazel Eyes, I will 
                      Lead You' uit op het Locust-label (zie ook Espers en Sir 
                      Richard Bishop). Laat het nu net die juweeltjes van songs 
                      zijn die ze ons wil voorschotelen, een feestmaal waaraan 
                      we moeilijk kunnen weerstaan.
 http://www.100songsising.com/
 
 Mi and L'au: Nieuwkomers Mira Romantschuk en Laurent Leclère verlaten 
                      maar zelden de bossen van het hoge Finse noorden waar ze 
                      onophoudelijk werken en schaven aan hun melancholische weidse 
                      songs. Dat hun pad uiteindelijk dat van Michael Gira (Swans, 
                      Angels of Light, Young God Records) zou kruisen mag een 
                      wonder heten. Gira haalde de ranke Fransman en bevallige 
                      Finse na het zien van een Mi and L'au concert in Tampere, 
                      naar New York. Bijgestaan door o.a. Gira's huisband Akron/Family 
                      werd hun uitzonderlijke songmateriaal vereeuwigd en klaargemaakt 
                      om de oren van een veel groter publiek te strelen. Mi and 
                      L'au houden zich iets minder op in de 'weird folk'-omgeving 
                      dan wel in het donkere songpalet van illustere voorgangers 
                      als Nico en Chet Baker.
 http://www.younggodrecords.com/LetterDetail.asp?ArticleID=1900
 |