|
foto: Pedro Alfacinha
foto: Ronny Wertelaers
 foto:
Peter Gurnishkin
 foto:
Lieve Apers
|
i.s.m. met
RAFAEL TORAL
Tot en met ‘Violence of Discovery & Calm of Acceptance’,
een cd voor het Engelse Touch-label (zie ook Fennesz, Jóhan
Jóhansson, Biosphere... ), gebruikte de Portugese
componist Rafael Toral (kc BELGIE, 2002) de gitaar als basisinstrument
voor zijn muzikale exploraties. Sindsdien gebruikt hij elektronische
circuits en sinusgolven als onderzoeksbasis voor zijn uitdagende
‘Space Program’. Toral laat op ‘Space’
(Staubgold, 2006) voor het eerst zijn radicale nieuwe benadering
horen. Deze release bevat studio- en live-opnames, geregeld
in samenwerking met Sei Miguel, César Burago, Fala
Mariam en Pedro Lourenço, enkele voorname figuren
uit de Portugese jazz- en improvisatiescene . Elektronische
muziek, jazz- en improvisatie-elementen die elkaar beïnvloeden
en verruimen op een nieuwe manier, dat is wat Rafael Toral
beoogt. In maart 2007 wordt ‘Space Solo 1’ op
Quecksilber uitgebracht een release die grotendeels is opgebouwd
rond ‘Space Study 2’ dat een belangrijk onderdeel
vormt van Torals soloconcert op deze avond.
Over SPACE STUDIES
Space Study 1: Computer gegenereerde sinusgolven
via handschoenen met sensoren
Space Study 2: Aangepaste MS-2 draagbare versterker,
optisch gecontroleerde filter en versterkte percussie
Rafael Toral maakt gebruik van optische sensoren, draagbare
gemodificeerde versterkers en handschoenen met sensoren
waardoor het fysieke en visuele aspect van zijn performance
als muzikale beweging, sterk wordt benadrukt. Geïnspireerd
door de universele oerimpuls van de mens om geluid te produceren,
lijkt het ontwikkelde klankenspectrum een auditieve projectie
vanuit lang vervlogen tijden, toen het maken van geluid
zich nog moest ontwikkelen tot basis voor wat later taal
en muziek zou worden genoemd. Bij alle concerten en performances
binnen ‘Space Program’, Torals nieuw grootschalig
project rond elektronische muziek, neemt Space Studies een
centrale plaats in. Met de gevoeligheid van jazz als uitgangspunt
en een gedisciplineerd palet van mogelijke beslissingen
is het resultaat minder begaan met experiment en geluidsexploratie
dan wel met expressie en swing.
http://www.rafaeltoral.net
Beluister Rafael Toral op kwadratuur.be:
http://www.kwadratuur.be/audio.php?id=493
PETER JACQUEMYN &
TATSUYA NAKATANI with special guest FRED VAN HOVE
Peter Jacquemyn (bas), Tatsuya Nakatani (percussie),
Fred Van Hove (piano)
Muzikant en beeldend kunstenaar Peter Jacquemyn werkt regelmatig
samen met het kruim van de internationale improvisatiescene
(wijlen Peter Kowald, Joelle Léandre, Tony Oxley...
). In 2006 schitterde hij in kunstencentrum BELGIE tijdens
het Open Circuit: iNTERaCT festival (in spontane combinaties,
met o.a. Mats Gustafsson, Johannes Bauer, Kevin Drumm, Fred
Lonberg-Holm) en tijdens ‘Augenblick’ met Sigrid
Tanghe, Lê Quan Ninh, Gunda Gottschalk en Jean Sasportes.
Samen met de Japanse, in New York residerende percussionist
Tatsuya Nakatani, gaat Peter Jacquemyn nu de hort op als
ritmetandem die zich telkens ten dienste stelt van een nieuwe
solist. Voor kunstencentrum BELGIE wordt dat pianist Fred
Van Hove voor wie 2007 een feestelijk jaar is waarin zijn
zeventigste verjaardag uitvoerig wordt gevierd. Van Hove
was medeverantwoordelijk voor Machine Gun, een baanbrekend
stuk improv uit 1968, gemaakt in het gezelschap van Brötzmann,
Bennink, Parker, Kowald en Johansson. Hij trok, ondanks
talloze tegenkantingen, België en de Europese improvscene
uit de vergetelheid via het jaarlijks Free Music Festival
en inspireert wereldwijd, na een carrière van maar
liefst vier decennia, talloze generaties nieuwe improvisatoren.
Zijn soloconcert tijdens het afgelopen Hard Gaan-festival
(kc BELGIE, oktober 2006) lokte uitzinnige reacties uit
bij een verrassend jong publiek, iets wat ongetwijfeld een
vervolg zal krijgen tijdens deze uitdagende concertavond.
http://www.peterjacquemyn.be
http://www.hhproduction.org/TATSUYA_
NAKATANI_WORKS.html
http://www.efi.group.shef.ac.uk/
mvanhove.html
|
