Cast: Asia Argento, Aurore Clément, Jason Schwartzman, Judy Davis, Kirsten Dunst, Marianne Faithfull en Rip Torn

Muziek: o.a. Aphex Twin, The Cure, Siouxsie & the Banshees, Bow Wow Wow, Gang of Four, New Order...

Marie Antoinette (Kirsten Dunst) is de vrouw die de alliantie tussen Oostenrijk en Frankrijk moest bezegelen. In 1770 wordt ze uitgehuwelijkt aan de Franse troonopvolger Louis (Jason Schwartzman), maar een nageslacht blijft uit. Een paar jaar later sterft Louis’ grootvader en komt het land onder de regering van het jonge koppel te staan. Marie Antoinette wordt al snel het mikpunt van een jaloerse hofhouding en neemt geen notie van de politieke veranderingen die op til staan...

Van de eerste minuut is duidelijk dat kostuumfilm ‘ Marie Antoinette’ zijn inspiratie eerder haalde bij psychedelische glamrock uit de jaren tachtig dan bij de klassieke Jane Austen verfilmingen. Terwijl een popsong door de boxen knalt, rolt de begingeneriek in een modern lettertype over het scherm. Regisseuse Sofia Coppola probeert -met succes overigens- de archaïsche genrefilm uit zijn klassieke keurslijf te bevrijden. Sinds haar debuut ‘The Virgin Suicides’ (1999) en vooral sinds de briljante opvolger ‘Lost in Translation’ (kunstencentrum BELGIE, 2004) bezit Sofia Coppola de gave om uit elk beeld wondermooie poëzie te puren. Zelden was haar beeldestethiek dan ook zo mooi als bij ‘ Marie Antoinette’. Cameraman Lance Accord (Buffalo 66, Adaptation.) dompelt het geheel in surrealistische roze pastelkleuren en opnieuw laat Coppola geen enkel detail aan het toeval over. Marie Antoinette is dan ook een typisch Sofia Coppola-personage geworden: een jonge vrouw die zich niet kan vereenzelvigen met de volwassen wereld waarin ze terecht komt. De dromerige atmosfeer die als een rode draad doorheen haar oeuvre loopt is als vanouds aanwezig en geeft het geheel -met dank aan de soundtrack (waaronder Bow Wow Wow, The Cure, Siouxsie Sioux...)- een surreëel cachet. Kirsten Dunst vertolkt met glans de Franse keizerin die klungelig in de somptueuze decors van het Versailles uit de 18de eeuw beweegt. De hofhouding die Marie Antoinette omringt, wordt puik neergezet door een kransje klasse-acteurs als Asia Argento (Last Days, Land of The Dead... ) en Judy Davis (Naked Lunch, Barton Fink...). Marie Antoinette begrijpen als een moderne interpretatie van de klassieke kostuumfilm zou de film oneer aandoen. Deze prent is in de eerste plaats een mooie parabel over een meisje dat niet volwassen wil worden. Marie Antoinette is voorlopig de sluitsteen van Coppola’s unieke oeuvre en is tevens het bewijs dat ze Hollywood nog veel te vertellen heeft.

Tekst: Sven De Hondt, recensent http://www.kutsite.com/

http://www.sonypictures.com/movies/marieantoinette/