Auteur: naar de gelijknamige roman van Oscar van den Boogaard, gebaseerd op zijn theaterstuk “Lucia smelt”

Spelers:
Marieke Roest, afgestudeerd aan de Academie voor Drama Tilburg
Wouter Vermeiren, vooropleiding Maastricht

Regie: Bregje Beckers, laatstejaarsstudente Academie voor Drama Tilburg

Een man en een vrouw ontmoeten elkaar weer, in haar appartement,
zes maanden na hun breuk,
wat volgt is een spel van aantrekken en afstoten,

een acteur en een actrice ontmoeten elkaar,
op de scène,
wat volgt is hun spel van taal en beweging…

Een man en een vrouw beslissen om uit elkaar te gaan. Zes maanden na hun breuk ontmoeten ze elkaar weer in haar appartement. Zij heeft zich voorgenomen om zich kranig te houden tegenover hem, te doen alsof alles goed met haar gaat. Hij is blij haar terug te zien, maar is tegelijk ook bang voor haar verdriet. In wat volgt, tasten ze elkaar voortdurend af: ‘Hoe gaat het met hem?’, ‘Heeft zij een ander?’. Nu ze uit elkaar zijn, kunnen ze de ander beter zien. Ze worden mateloos tot elkaar aangetrokken, maar uit angst en woede stoten ze elkaar ook weer af. Uiteindelijk pakt hij zijn spullen en vertrekt.

De voorstelling ‘Een bed vol schuim’ speelt voortdurend met het gegeven van droom en werkelijkheid. De man en de vrouw zijn namelijk beiden acteur van beroep. Het publiek weet dus nooit zeker wat er gespeeld wordt en wat er écht is. Net zoals in de liefde de werkelijkheid doorspekt wordt met verbeelding, is het medium theater ook afhankelijk van de verbeelding in de werkelijkheid. Op die manier zegt het stuk tegelijkertijd iets over het universele in de
liefde en het theater.