Dans: Ciska Vanhoyland
Beeldende kunst: Heidi Ector

Hoe bewoont men een ding? Dat zie je aan het herhaaldelijk schuren en leunen over en tegen dezelfde plaatsen waardoor er slijtage op de vloer is ontstaan. Is er te vaak gewoond of niet vaak genoeg? Het is er warm geweest. Het behang van de muren is verouderd. Wat zit er achter het behang in een kinderkamer van welleer? Welke woorden huizen daar? Kan men een choreografie maken van die behuizing? Van dat wonen? Kan je wonen dansen? En die warmte van het velours, kan je die ook dansen? Wie past de dans en wie woont het huis? Wie woont niet meer maar kijkt lang na? Gewoontes van beweging worden opgespoord en vertaalt naar dans. Ook naar het niet-dansen. Het opgerold zijn en niet in staat zijn te dansen. Er is vaak niet gedanst. Dat voel je aan de scharnieren van de doosjes die kraken. Dat voel je aan de ijle grote ruimte die overblijft als je al het warme vergeet te zien...

Heidi Ector behaalde haar meesterschap aan de Sint-Lucas Hogeschool te Antwerpen en haar werk werd sinds 2005 opgenomen in de collectie Kunst in Huis. In 2006 won ze de Wanatoe-prijs van Het Belang van Limburg en dit jaar werd haar werk geselecteerd voor de Hasseltse ‘Shots!’- tweedaagse. Ciska Vanhoyland volgde tussen 2001 en 2005 een dansopleiding bij Fontys Dansacademie in Tilburg. Ze kreeg de smaak te pakken door het volgen van workshops en cursussen in o.a. Kunstencentrum BELGIE. Ze volgde er dans en bewegingsleer van ondermeer Alex Janosh en Irena Andreeva (Teatr Novogo Fronta, CZ), Kosmas Kosmopoulos (Alkyonis) en Pé Vermeersch. Professionele ervaring deed ze op tijdens diverse dansprojecten in Nederland en België.

Beweging:
‘Na de siesta stond ik niet meteen op. Nee, ik wachtte liever. De impuls kwam vroeger of later, de impuls waardoor
ik me kan bewegen zonder besef van mijn lichaam, met het gemak van gebaren waarover je niet nadenkt.’